İSMÂİL ALEYHİSSELÂM

Konu: İSMÂİL ALEYHİSSELÂM Paz Ocak 31, 2010 8:46 pm

Ismâil Aleyhisselâm

İbrâhim aleyhisselâmın oğludur. Kurban edilmek istendi. Bıçak
kesmedi.

İSMÂİL
ALEYHİSSELÂM

Arabistan'da Cürhüm kabilesine
gönderilen peygamber. İbrâhim aleyhisselâmın büyük oğlu ve peygamberimizin
(sallallahü aleyhi ve sellem) dedelerinden. Annesinin adı Hacer'dir. Hazret-i
İbrâhim, Nemrut'un ateşinden kurtulduktan sonra,Bâbil'den ayrılıp, Mısır'a
gittiğinde hanımı Sâre'ye Firavun musallat olmuştu. Fakat, Sâre'yi yaklaşmak
istediğinde, ellerinin tutulup, nefesi kesilerek sara hastalığına benzer bir
hâle düştü. Bunu üzerine Firavun korkarak İbrâhim aleyhisselâm ve sâre'yi
bıraktı ve Hacer adlı bir câriyeyide hediye etti. İbrâhim aleyhisselâm,
Firavu^'un korkarak câriye olarak verdiği Hacer'i de alarak, Filistin'e döndü.
Oradan Şam taraflarına gitti. Buradayken Sâre Hatunun isteği üzerine hazret-i
Hacer'le evlendi. Bu evlilikten hazret-i İsmâil doğdu. Allah'ın emri ile
Hacer'i, oğlu il2 birlikte Kudüs'ten Hicaz'a götürdü. ve bugünkü Mekke şehrinin
bulunduğu yere bırakıp geri döndü. Mekke'nin üst tarafında bulunan Seniyye
Mevkiine gelince, ellerini açarak onlar için duâ ettiği İbrâhin sûresi 37 ve 38.
âyetlerinde bildirilmektedir.Bu ıssız ve çorak vâdide bir miktar hurma, bir
dağarcık su ve oğlu iki yaşındaki İsmâil ile yanlız kalan hazret-i Hacer, bu
işin Allah'ın emri ile olduğunu anlayıp tevekkülle sabretti; ''Allahü teâlâ bize
kâfisir. O bizi korur, himâye eder. Bizi başıboş bırakmaz'' dedi. Semre ağacının
dallarından yaptığı küçük barınakta kalıyorlardı. Yiyecekler ve suları bitince
hazret-i İsmâil susuzluktan ağlamaya başladı. Hazret-i Hacer su bulmak ümidi ile
Safâ Tepesine çıktı. Uçsuz bucaksız çölden ve ağaçsız çıplak tepelerden başka
bir şey göremedi. Safâ'dan inip koşarak Merve Tepesine çıktı. Safâ ve Merve
Tepeleri arasında su bulmak ümidi ile yedi defâ koşarak gidip deldi. Bu sırada
İsmâil'in (aleyhisselâm) ayağını vurduğu veya Cebrâil aleyhisselâmın vurduğu
yerden su fışkırıp akmaya başladı. Hazret-i Hacer heyecanlandı ve akan su ziyan
olmasın diye ''Dur! Dur!'' mânâsına gelen ''Zem! Zem!'' diyerek suyun etrâfını
çevirdi. Sudan oğlu İsmâil'e (aleyhisselâm) içirdi ve kendisi de içti.
Peygamberimiz bir hadis-i şeriflerinde ''Allah İsmâil'in annesi Hacer'e rahmet
etsin. O, zemzemi kendi hâline bıraksaydı da avuçlamasaydı, muhakkak zemzem akan
bir ırmak olurdu.'' buyurmuştur.

Mekke'nin yakınında konaklayan Cürhüm
kabilesi zemzem suyunu görünce hazret-i Hacer'den izin alarak oraya yerleştiler
ve böylece Mekke şehri kuruldu. Bir müddet sonra hazret-i İbrâhim hanımını ve
oğlunu ziyârete geldiğinde onları bolluk ve bereket içinde buldu. Hazret-i
İsmâil konuşmaya başlayınca hazret-i İbrâhim üç gün üst üste gördüğü rüyâ
üzerine onu kurbân etmeye karar verdi. Zilhicce ayının 9 ve 10. gügü de aynı
rüyâyı görünce sahih olduğunu anladı. Bir bahâneyle annesinden izin alarak
kurban etmek için götürdü. Şeytan, insan sûretinde annesi Hâcer'e hazret-i
İsmâil'e ve hazret-i İbrâhim'e göründü ve onlara vesvese vermeye çalıştı ise de
dinlemediler. Hazret-i İsmâil, şeytanın arkasından yedi tâne taş attı. Hazret-i
İbrâhim, bugün Minâ denilen yere gelince, oğluna rüyâsını ve Allah'ın emrinin
kendisini kurbân etmek olduğunu açıkladı. Hazret-i İsmâil'i tevekkülle
hazırladı. Yere yatırıp bıçağı boynuna çaldı ise de bıçak, Allah'ın emri ile
kesmedi. Taşa vurdu, taşı kesti. Nihâyet Cebrâil aleyhisselâm Cennetten bir koç
getirdi. Cebrâil aleyhisselâm makâmından ''Allahü ekber, Allahü ekber'' diyerek
geldi.Hazret-i İbrâhim bu tekbiri işitince; ''La ilâhe illallahü vallahü ekber''
dedi. Hazret-i İsmâil de; ''Allahü ekber ve lillâhil hamd.'' diyerek tekbiri
tamamladı. Hazret-i İbrâhim koçu kurban etti. Onların bu hâli Kur'ân-ı kerimde
anlatılmakta ve meâlen; ''Muhakkak ki bu açık bir imtihandı.'' buyrulmaktadır.
Hazret-i İbrâhim kurban hâdisesinden sonra Sâre'nin yanına döndü. Hazret-i
İsmâil büyüyünce Cürhüm kabilesinden bir kızla evlendi. Annesi hazret-i Hâcer de
vefât etti ve Kâbe temelinin bitişiğine defnedildi. Hazret-i İbrâhim yine ara
sıra gelip gidiyordu. Allahü teâlâ Kâbe'nin yapılmasını emredince baba oğul
Kâbe'nin eski temelini bulup yeniden inşâ ettiler ve şöyle duâ ettiler: ''Ey
Rabbimiz bizden bu hayırlı işi kabul et. Hakikaten sen duâmızı işitici,
niyetimizi bilicisin.''

Hazret-i İsmâil, babası hazret-i
İbrâhim'in vefâtından sonra, Yemen'den gelip Mekke'ye yerleşmiş olan Cürhüm
kabilesine peygamber olarak gönderildi. Kendisine başka kitap ve din verilmeyip,
babası İbrâhim aleyhisselâmın dinini insanlara tebliğ etti. İnsanları elli yıl
imâna dâvet etti, ancak pek az kimse imânla şereflendi. Filistin'e giderek
hazret-i İbrâhim'in kabrini ziyâret etti. Sonra Şam'a gidip kardeşi İshak
aleyhisselâm ile görüştü. Hazret-i İsmâil'in 12 oğlu ve pekçok torunu oldu. Onun
dini İslâmiyet gönderilinceye kadar doğru olarak devâm etti. Muhammed
aleyhisselâmın bütün dedeleri hazret-i İsmâil'in soyundan ve onun dinindendi.
Vefâtına yakın kardeşi İshâk'ı aleyhisselâm yanına dâvet edip, kızını oğlu Iys'a
nikâhladı ve bâzı vasiyetlerde bulundu. Mekke'de 133 veya 137 yaşlarındayken
vefât etti. Mescid'i Haramda Kâbe-i muazzamanın kuzey duvarı önünde bulunan ve
annesi Hâcer'in kabrinin bulunduğu Hatim denilen yere defnedildi.

Mûcizeleri:

1-Dikenli bir arâzide yaşayan
müşriklerin teklifi üzerine duâ edip, dikenli ağaçlarda çeşitli meyveler
bitmiştir. 2- Cürhümileri imâna dâvet ettiği zaman, onlar kısır koyundan süt
çıkarmasını istediler. O da elini koyunun sırtına koyarak; ''Beni peygamber
olarak gönderen Allahü teâlânın ismi ile...'' dediği anda koyunun memelerinden
süt akmaya başladı. 3- İsmâil aleyhisselâmın duâsı bereketiyle koyunların
yünleri ipek oldu ve sayıları çoğaldı. 4-Kendisine misâfir gelen iki yüz
Yemenliye ikrâm edecek bir şey bulamayınca mahcub oldu. O anda duâ etti ve
yanındaki kumlar un oldu. Bunu gören misâfirlerin hepsi imâna geldiler.

Kur'ân-ı kerim'in, Bakara, Âl-i
İmrân, Nisâ, En'âm, İbrâhim, Meryem, Enbiyâ ve Sâd sûrelerinde İsmâil
aleyhisselâmla ilgili haberler
verilmiştir.