Ask, Zaman ve Mutluluk
ADA
Bir
zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:
Mutluluk,
Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.
Bir gün, adanın batmakta
olduğu, duygulara haber verilmiş.
Bunun üzerine hepsi, adayı terk etmek için
sandallarını hazırlamışlar.
Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş.
Çünkü,
mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.
Ada neredeyse battığı
zaman,
Aşk, yardım istemeye karar vermiş.
Zenginlik, çok büyük bir
teknenin içinde geçmekteymiş.
Aşk,
"Zenginlik, beni de yanına alır
mısın?" diye sormuş.
Zenginlik,
"Hayır, alamam. Teknemde çok fazla altın
ve gümüş var, senin için yer yok." demiş.
Aşk, çok güzel bir yelkenlinin
içindeki
Kibir'den yardım istemiş.
"Kibir, lütfen bana yardım
et!"
"Sana yardım edemem Aşk.
Sırılsıklamsın ve yelkenlimi
mahvedebilirsin."
diye cevap vermiş Kibir.
Üzüntü yakınlardaymış
ve
Aşk, yardım istemiş:
"Üzüntü, seninle geleyim..."
"Off, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım
var."
Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş
ama o kadar mutluymuş ki,
Aşk'ın çağrısını duymamış.
Aşk, birden bir ses duymuş:
"Gel Aşk!
Seni yanıma alacağım..."
Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş.
Aşk o kadar
şanslı ve mutlu hissetmiş ki kendini
onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi
akıl edememiş.
Yeni bir kara parçasına vardıklarında,
Aşk'a yardım
eden, yoluna devam etmiş.
Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk,
Bilgi'ye sormuş:
"Bana yardım eden kimdi?"
"O, Zaman'dı" diye cevap
vermiş Bilgi.
"Zaman mı?
Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk.
Bilgi gülümsemiş:
"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu
anlayabilir..."
Cuma Tem. 16, 2010 4:42 pm tarafından 
Profiliniz 
Bilgiler
Sosyal 
Özel Mesaj 
Konu: ADA 
