k058
Yönetici
Uyarı Seviyesi : 
Mesaj Sayısı : 284
Kayıt tarihi : 04/06/09
Yaş : 30
Lakap : Paylaşımcı | Admin
 |  Konu: YÛNUS ALEYHİSSELÂM Paz Ocak 31, 2010 8:19 pm | |
| YÛNUS ALEYHISSELÂM
Balığın karnında 40 gün kaldı. |
YÛNUS
ALEYHİSSELÂM |
Musul yakınlarındaki Nineve (Ninova) ahâlisine
gönderilen peygamber. Babası Metâ adında bir zât olup sâlih kimselerdendi. Yûnus
aleyhisselâm kendisine balık yuttuğu için Zinnûn ve Sâhib-i Hût adlarıyla da
anılmıştır. Yûnus aleyhisselâm, Asûr Devletinin başşehri ve önemli bir ticâret
merkezi olan Nineve şehrinde doğdu. Babası Metâ ve annesi, Allahü teâlâ duâ
edip, kendilerine bir erkek evlâd ihsân etmesini dilediler. Cenâb-ı hak onlara
Yûnus'u ihsân etti. Ancak Yûnus aleyhisselâm ana rahmindeyken babası vefât etti.
Annesi onun doğum ve çocukluğu sırasında birçok hârikulâde, olağanüstü haller
gördü. Yûnus aleyhisselâm Nineve'de büyüdü, kavmi içinde emin, yalan söylemeyen,
yardım seven bir kişi olarak meşhur oldu. Otuz yaşına gelince Nineve ahâlisine
peygamber olarak gönderildi. Putlara tapan Nineve halkını senelerce Allahü
teâlâya imân ve ibâdet etmeye dâvet etti. Kavmi ona imân etmedikleri gibi birçok
ezâ ve cefâda bulundular. Onunla alay ettiler. Fakat Yûnus aleyhisselâm yılmadan
ve ümitsizliğe kapılmadan onları hak dine dâvet etti. Allahü teâlânın azâbıyla
korkuttu. Fakat Nineve halkı, ''Tek bir kişinin hatırı için azap inip herkesi
yok edecekse müsâde et bu azap gelsin.'' deyip alay ettiler. Yûnus aleyhisselâm
kavminin küfürde isrâr etmesine üzülüp onların arasından ayrıldı. Allahü teâlâ
ona vahyedip; ''Kullarımın arasından ayrılmakta acele ettin. Geri dön, kırk gün
daha onları imâna çağır.'' buyurdu. Yûnus aleyhisselâm bu ilâhi emir üzerine
kavmine döndü ve onları hak dine dâvete devâm etti. Otuz yedi gün aralarında
kaldı. Kavmi yine inanmadı. Bunun üzerine Yûnus aleyhisselâm ''O hâlde üç güne
kadar başınıza gelecek azâbı bekleyin. Bunun alâmeti önce benizleriniz
sararacaktır.'' buyurdu. ve ilâhi bir emir gelmeden üzüntüyle aralarından
ayrıldı.
Yûnus aleyhisselâmın haber verdiği gün gelince
Ninevililerin benizleri sarardı. Gökyüzü karardı. Şehri simsiyah bir duman
kapladı. Herkesi korku ve telâş sardı. Feryad ve figâna başladılar. ''Yûnus
aleyhisselâm aramızda ise korkmayın, eğer gitmişse azâb bizi helâk edecektir.''
diye söyleştiler. O zaman Allahü teâlâ kalblerine pişmanlık hissini verdi. Onlar
tövbe etmek arzusu ile yaşlı sâlih bir zâta geldiler ve ne yapmaları gerektiğini
sordular. O zât da henüz azâbın gelmesine iki gün olduğunu ve tövbe etmelerini
ve azâbı kaldırması için duâ etmelerini tavsiye etti. Bunun üzerine Nineve halkı
şehrin yakınındaki bir yüksek tepeye çıkıp Allahü teâlâya ve o'nun peygamberi
Yûnus aleyhisselâma imân ettiler. Allahü teâlâya duâ edip azâbı kaldırmasını
niyaz ettiler. O zamana kadar yaptıkları her türlü kötülük ve haksızlığa da
tövbe ettiler. Hattâ öyle oldu ki, evlerindeki başkasına âit olan taşları söküp
sâhiplerine iâde ettiler. Bunun üzerine Allahü teâlâ tövbelerini kabul edip,
azâbı üzerlerinden kaldırdı. Duânın yapıldığı gün Cumâ olup, Aşûre günüydü.
Sonra sevinç içinde şehre dönen Nineve halkı şehirde Yûnus aleyhisselâmı aramaya
başladılar. Yûnus aleyhisselâm da ayrılışından bir müddet sonra kavminin
hallerini öğrenmek için Nineve'ye yakın bir yere geldiğinde azâbın rahmete
tebdil olduğunu gördü. Fakat şehre girmedi. ''Eğer şehre girersem beni
yalancılıkla ithâm ederler.'' diyerek sahra (çöl) tarafına yöneldi ve oradan
uzaklaştı ve Dicle Nehri kenarına vardı. Fakat buraya Allahü teâlâdan emir
almadan gelmişti. Dicle Nehri kenarındayken yolcularla dolu olan bir gemiye
bindi. Gemi hareket edip kıyıdan uzaklaştı. Gemi bir müddet seyrettikten sonra
durdu ve kımıldamaz oldu. Gemidekiler şaşırıp kaldılar. Ne kadar çalıştılarsa da
gemiyi bir türlü yürütemediler. Sonra da; ''Aramızda bulunan bir suçlu yüzünden
gemi yürümüyor.'' diye aralarında söylendiler. Geminin batağından endişe edip
paniğe kapıldılar. Durumu uğursuzluk kabul edip: ''Burada efendisinden kaçan bir
kul vardır. Kur'a atalım o meydana çıkar!'' diye söyleştiler. O zamâna kadar
âdetleri kur'a kine isâbet ederse onu cezâ olarak denize atmaktı. Âdetleri
gereği kur'a çektiler. Kur'a Yûnus aleyhisselâma çıktı. O zaman Yûnus
aleyhisselâm bunun kendisi hakkında ilâhi bir imtihan olduğunu kabul edip
tevekkülle; ''O âsi kul benim!'' dedi. Gemidekiler Yûnus aleyhisselâma bakıp
sâlih bir kimse olduğunu anlayıp; ''Bu zât köleye benzemiyor!'' diyerek yeniden
kur'a çektiler. Kur'a yine hazret-i Yûnus'a isâbet etti. Üçüncü defâ çekilen
kur'a da Yûnus aleyhisselâma isâbet etti. Bâzıları; ''Şüphesiz bu kişinin suçu
olmalı!'' dediler.
Yûnus aleyhisselâm yolcuları Allahü teâlâya imân
etmeye dâvet etti. Fakat gemidekiler Yûnus aleyhisselâmı denize attılar. O an
gece vaktiydi. Yûnus aleyhisselâmı bir balık yuttu. O zaman cenâb-ı hak balığa
emredip onu yaralamamasını, kemiklerini kırmamasını bildirdi. Balık bu hal üzere
hazret-i Yûnus'u alıp denizin derinliklerinde kayboldu. Yûnus aleyhisselâm
balığın karnında sağ, aklı başında ve şuûru yerindeydi. Balığın karanlık
vücûdunda çok üzgün bir halde: ''Yâ Rabbi! Emir ve hüküm senindir. Fakat
Nineve'ye dönmeye ve kavmimi imânlı bir şekilde görmeye ümidim sonsuzdur. Bütün
bunlara rağmen senin takdirin ne ise ona râzıyım.'' dedi. O sırada bâzı sesler
işitti. ''Bu nedir acabâ?'' diye söylendi. Allahü teâlâ ona balık karnında
olduğunu vahyederek: ''Ey Yûnus! Bu sesler beni denizde zikreden canlıların
sesleridir!'' buyurdu. Yûnus aleyhisselâm balığın karnında dahi her zaman zikre
devam ediyordu. Melekler onun sesini işitip Allahü teâlâya arz ettiler. Allahü
teâlâ; ''Bu kulum Yûnus'un sesidir. Bir hâli sebebiyle onu denizde bir balığın
karnında hapsettim.'' buyurdu. Yûnus aleyhisselâm ''Lâ ilâhe illâ ente
sübhâneke inni küntü minezzâlimin (senden başka hiç bir ilâh yoktur. Seni bütün
nşksanlıklardan tenzih ederim. Gerçekten ben haksızlık edenlerden oldum.'')
(Enbiyâ sûresi 87) duâsına devâm etti. Bu duâsı ve tesbihi onun kurtuluşuna
sebep oldu. Balığın karnında üç, yedi veya kırk gün kaldıktan sonra kurtuluşa
erdi. Yûnus aleyhisselâm balığın karnından Muharrem ayının onuncu (Âşure) günü
çıktı. Balık onu çıkarıp sâhile bıraktığında; Yûnus aleyhisselâm zayıflamış,
bitkin, hasta bir durumda ve himâyeye muhtâçtı. Cenâb-ı Hak isyânıyla orada
hazret-i Yûnus'u güneşin yakıcı sıcağından gölgelendirerek geniş yapraklı, çabuk
büyüyüp yükselen bir ağaç veya bitki bitirdi. Bu ağaç sinek ve haşerâtın
zararını da önlemekteydi. Cenâb-ı Hak bir rivâyette o bitkiden hazret-i Yûnus'a
süt damlattı. Diğer bir rivâyette dağ keçisini emrine verdi. İyice
kuvvetleninceye kadar o dağ keçisi sabah akşam gelip hazret-i Yûnus'u emzirdi.
Yûnus aleyhisselâm kendine gelince Allahü teâlâua şükredip ibâdete başladı.
Birgün kendisine gölge veren ağacın kuruduğunu görüp üzüldü. Allahü teâlâ ona
vahy edip kavmine dönmesini emir buyurdu ve kavminin tövbelerini kabûl ettiğini
bildirmesini emretti.
Yûnus aleyhisselâm kavmine gitmek üzere yola
çıkıp, Nineve şehri yakınlarına gelince gördüğü bir çobana kavminin durumunu
sordu. Çoban da; ''Peygamberleri olan Yûnus aleyhisselâm onlara darılıp
gittiğinden kendi başlarına kaldı. Cenâb-ı Hak onlara azâb gönderdi. Azâb
bulutları başları üzerinde üç gün üç gece durdu. Fakat onlar bin bir pişmanlıkla
aplaştılar. Yûnus aleyhisselâmı aramalarına rağmen bir yerde bulamadılar. Netice
de Allahü teâlâ onları bağışladı. Üzerlerinden azâbı kaldırdı. Şimdi yolları
gözetip kendilerine emir ve yasakları öğretecek Yûnus aleyhisselâmın gelmesini
bekliyorlar.'' dedi. Yûnus aleyhisselâm kendisinin bekledikleri kimse olduğunu
ve gidip onlara haber vermesini istedi- Çoban Nineve'ze gidip Yûnus
aleyhisselâmın geldiğini haber verdi. İlk anda Yûnus aleyhisselâmın geldiğine
inanmayan Nineve halkı ağacın ve koyunun dile gelip, konuşması neticesinde
inandılar. Yûnus aleyhisselâmın bulunduğu tarafa gittiler. Yûnus aleyhisselâmı
namaz kılarken buldular. Namazdan sonra onu hasretle kucaklayıp özür dilediler.
Berâberce şehre döndüler. Bundan sonra Yûnus aleyhisselâm onlara Allahü teâlânın
emir ve yasaklarını anlattı. Kavmi mesut ve iyilik üzere oldular. Yûnus
aleyhisselâm seksen üç yaşında ibâdet hâlindeyken Nineve'de vefât etti. Vefât
ettiği yer hakkında başka rivâyetler de vardır.
MÛCİZELERİ:
1-Yûnus aleyhisselâm, Kur'ân-ı kerimde
bildirildiği üzere balığın karnında üç, yedi veya kırk gün yaşamıştır. 2- Yûnus
aleyhisselâmın duâsı bereketiyle bulutlardan ateş çıkardı. Bir gün Nineve ve
ahâlisi kendisinden bulutlardan ateş çıkarılmasını istediklerinde duâ etti ve
bulutlardan ateş düşüp memleketin bir bölgesindeki ağaçları yaktı. 3- Yûnus
aleyhisselâmın duâsı bereketiyle dağdan su çıkmıştır. 4- Yûnus aleyhisselâmın
peygamberliğine bir keler şehâdet etmişti. Nineviler Yûnus aleyhisselâmdan
mûcize isteyince, Allahü teâlânın emriyle dağa işâret etti. Dağdan çıkan bir
keler dile gelerek; ''Ey insanlar! Biliniz ki, Yûnus Hak peygamberdir. Sizi
Cennet'e, Rabbinizin mağfiretine devam ediyor.'' dedi. 5- Yûnus aleyhisselâm
Nineve hâkimini imâna dâvet etti. O zaman Hâkim; ''Kapımda bulunan şu demir
halka altın olursa imân ederim.'' dedi. Yûnus aleyhisselâm Allahü teâlânın
emriyle elini kapının halkasına koydu. Demir halka altın hâline geldi. 6- Yûnus
aleyhisselâm odun olmadığı halde su üstünde ateş yakmıştır. 7- Yûnus
aleyhisselâm, Dâvûd aleyhisselâm gibi güzel sesli olduğundan, tatlı sesli vahşi
ve yırtıcı hayvanlara da tesir eder, onu dinlemek için etrâfında
toplanırlardı.
Yûnus aleyhisselâmın hayâtı ve başına gelen
hâdiseler hakkında Kur'ân-ı kerimin Sâffat, Nisâ, Yûnus, Enbiyâ, Kalem
sûrelerinde haber verilmektedir. Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem
de hadis-i şerifte buyurdu ki: Balığın karnındayken Yûnu'un (aleyhisselâm)
yaptığı duâ; ''Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke inni küntü minez-zâlimin'' idi.
Müslüman bir kişi bu duâyı her ne şey için okursa, Allahü teâlâ elbette onu
kabul eder. Hiçbir kula, Yûnus bin Metâ'dan (aleyhisselâm) daha hayırlıyım,
demek yakışmaz. |
| |
|
Profiliniz 
Bilgiler
Sosyal 
Özel Mesaj 
