k058
Yönetici
Uyarı Seviyesi : 
Mesaj Sayısı : 284
Kayıt tarihi : 04/06/09
Yaş : 30
Lakap : Paylaşımcı | Admin
 |  Konu: ŞUAYB ALEYHİSSELÂM Paz Ocak 31, 2010 8:21 pm | |
| Suayb Aleyhisselâm
Mûsâ aleyhisselâmın kayınpederidir. |
ŞUAYB
ALEYHİSSELÂM |
Medyen ve Eyke ahâlisine gönderilen
peygamber. İbrâhim aleyhisselâm veya Sâlih aleyhisselâmın neslindedir. Soyu anne
tarafından Lût aleyhisselâmın kızına ulaştığı ve Eyyûb aleyhisselâmla teyze
oğulları oldukları rivâyet edilmiştir. Mûsâ aleyhisselâmın kayınpederidir.
Kavmine güzel söz söylemesi, tatlı ve tesirli hitâb etmesi sebebiyle kendisine
Hatib-ül-enbiyâ (peygamberlerin hatibi) denildi. İnsanlara İbrâhim aleyhisselâma
bildirilen dinin emir ve yasaklarını tebliğ etti.Arabistan Yarımadasının
kuzeybatısında Hicâz'la Filistin arasında Kızıldeniz sâhilinde yer alan Akabe
körfezinden Humus Vâdisine kadar uzanan Medyen bölgesinde doğup büyüyen Şuayb
aleyhisselâm, o kavmin asil bir âilesine mensuptu. Gençliği, dedelerinden Medyen
adlı bir şahsın etrâfında toplandıkları için bu adla anılan Medyen halkı
arasında geçen Şuayb aleyhisselâm, azgın ve sapık kavmin kötülüklerinden yzak
yaşar, babasından kalan koyunlarıyla meşgul olur ve namaz kılardı. Medyenliler
atalarının doğru yolunda ayrılmışlar ve kötü yollara sapmışlardı. Allahü teâlâya
imân ve ibâdet etmeyi bırakmışlar, kendi elleriyle yaptıkları putlara ve
heykellere tapıyorlardı. Medyen, ticâret kervanlarının gelip geçtiği yollar
üzerinde olduğundan ticâretle uğraşıyorlardı. Yaptıkları alış-verişte muhakkak
hile yapıyorlardı. Yiyecek maddelerini alıp, stok yapıyorlar, pahalanınca fâhiş
fiyatla satıyorlardı. Ölçü ve tartı için iki değişik ölçek kullanıyorlar,
alırken büyük ölçekle alıyorlar, satarken küçük ölçekle veriyorlardı. İnsanların
yollarını kesiyorlar, onların mallarına zorla el koyuyorlardı. Yol üstünde
durup, bilhassa yabancı ve gariblerin mallarını çeşitli hilelere başvurarak
ellerinden alıyorlardı. Ayrıca sâhip oldukları pekçok nimetin şükrünü yapmayıp,
nankörlük ediyorlardı. Allahü teâlâ onlara, doğru yola dâvet etmek için Şuayb
aleyhisselâmı peygamber olarak gönderdi. Şeayb aleyhisselâm onlara nasihatlerde
bulunup, Allahü teâlâya şirk koşmamalarını ve yanlızca o'na ibâdet etmelerini,
alış-verişte, ölçü ve tartıda haksızlık ve hile yapmamalarını, yeryüzünde
bozgunculuk yapmamalarını söyledi. Kötülüklere devâm ettikleri takdirde azâba
uğrayacaklarını, vazgeçtikleri takdirde mükâfâta kavuşacaklarını söyledi. Fakat
azgın Medyen kavmi, Şuayb aleyhisselâmın sözlerini dinlemeyip, ona karşı
çıktılar. Ona inananları tehdit ettiler. Şuayb aleyhisselâm, bütün sıkıntı,
eziyet ve horlamalara rağmen, Medyenlileri doğru yola dâvete devâm etti. İbret
olarak isyânları sebebiyle helâk edilen Nûh aleyhisselâmın gönderildiği kavmin,
Hûd kavminin, Lût kavminin başına gelen azapları ve helâk olmalarını anlattı.
İnkârdan vazgeçip imân etmelerini, mağfiret dilemelerini, aksi hâlde
kendilerinin de isyân edip, helâk olan kavimler gibi azâba düşeceklerini ve
helâk olacaklarını aöık bir lisanla anlattı. Onun peygamberliği Şam'a kadar
duyulmuştu. Pekçok kimse gelerek Şuayb aleyhisselâma imân etmekle şereflendiler.
Fakat Medyenliler yolda durup, Şuayb aleyhisselâma gelenlere mâni olmaya
çalıştılar. Şuayb aleyhisselâmı ve ona inananları kendi sapık dinlerine
dönmedikleri takdirde yurtlarından çıkaracaklarını söyleyip, tehdit ettiler.
Şuayb aleyhisselâm azgın Medyen halkının, bütün nasihatlerine rağmen imâna
gelmelerinden ümit kesince, onları Allahü teâlâya havâle etti. Şuayb
aleyhisselâm Allahü teâlâya; ''Yâ Rabbi! Bizimle kavmimiz arasında hak ile hüküm
ver. Sen hükmedicilerin hayırlısısın.'' diye duâ etti.
Azgınlıklarına ve inananlara karşı
düşmanlıklarına devâm eden Medyen halkı üzerine, Allahü teâlâ azâp gönderdi.
Cebrâil aleyhisselâmın bir sayhası ve bir zelzeleyle onların hepsini helâk etti.
Hepsi yok oldular. Sanki onlar o beldede yaşamaışlardı. Şuayb aleyhisselâm ve
ona inananlar kurtulup Medyen'e yakın bir yerde, yeşillik, ağaçlık ve bolluk
içinde bir şehir olan Eyke'ye giderek, oradaki insanlara doğru yolu göstermekle
vazifelendirildi. Medyen halkının bütün husûsiyetlerini taşıyan Eyke halkı,
parayı tartı ile alırlar, kenarlarından kırptıktan sonra, tâne ile verirlerdi.
Alış-verişlerinde karşı tarafdakine muhakkak zarar verirler ve onu aldatırlardı.
alırken ucuz ve fazla fazla alırlar, satarken pahalı ve eksik verirlerdi.
Yolcuları soyarlar, putlara taparlardı. Şuayb aleyhisselâma inanmak için
gelenleri vaz geçirmek için çalışırlar, Şuayb aleyhisselâma yalancı derlerdi.
İstekleri olmazsa, tehditte bulunup, eziyet ederlerdi. Şuayb aleyhisselâm Eyke
halkını Allahü teâlâya imân ve ibâdet etmeye dâvet etti. Eyke halkı Şuayb
aleyhisselâmdan mûcize istediler. Şuayb aleyhisselâm çevredeki putlara hitâp
edip; ''Rabbiniz kimdir? Ben kimim? Söyleyin!'' dedi. Taş ve ağaçtan yapılmış
cansız birer varlık olan putlar dile gelip; ''Rabbimiz ve yaratıcımız Allahü
teâlÂdır. Yâ Şuayb! sen ise Allahü teâlânın peygamberisin!'' dediler ve
kâidelerinden yere düşüp paramparça oldular. Bir mûcize karşısında bâzı kimseler
imâna geldi. İnanmayanlar da azgınlıklarını daha da arttırdılar. Şuayb
aleyhisselâm son defâ ikâz edip, puta tapmaktan vaz geçmelerini, Allah'a imân
etmelerini ölçü ve tartıda adâletli olmalarını ve her türlü zulümden vazgeçip,
kurtulmalarını söylediyse de inkâr edip inanmadılar. Alay ettiler, yalancısın,
sihirbazsın, büyülenmişsin dediler. İmân etmeyeceklerini açıkca söyleyip; ''Eğer
sen doğru sözlüysen, bize gökten azap indir.'' dediler. Şuayb aleyhisselâm bu
azgın kavmi Allahü teâlâya havâle etti. Allahü teâla onlara isyanları sebebiyle
şiddetli bir azap göndererek hepsini helâk ettiler. Önce ortalığı kasıp kavuran
şiddetli bir sıcaklığa tutuldular. sular fokur fokur kaynadı. Susuzluktan
kıvranıyorlar sıcak suları içtikçe içleri yanıyordu. Çâresizlikten gölge ve
içecek su arıyorlar, bir tarafdan bir tarafa koşuyorlardı. Bu hâl yedi gün devâm
etti. Sekizinci gün ufukta koyu gölgeli siyah bir bulut çıkıp yükseldi. Bunu
gören Eykeliler serinlemek için koşup hepsi bulutun altında toplandılar. Onlar
bulutun altına toplanır toplanmaz buluttan üzerlerine şiddetli bir ateş yağmaya
başladı ve hepsi ateş altında helâk olup, gittiler. Eykelilerin helâl edildiği
bugün, Kur'ân-ı kerimde (gölge günü) olarak bildirilmekte ve meâlen şöyle
buyurulmaktadır: ''O gölge (zılle) gününün azâbı onları yakalıyıverdi. Gerçekten
o azap büyük bir günah azâbı idi.'' (Şuarâ sûresi:189) Şuayb aleyhisselâm, Eyke
ahâlisinin helâk olmasından sonra, inananlarla birlikte Medyen'e gidip yerleşti.
İnananlardan birinin kızıyla evlendi. İki kızı oldu. Kızlar büyüdü. Kendisi
iyice yaşlandı. Allah korkusundan çok göz yaşı döktü. Gözleri zayıfladı, vücudu
kuvvetten düştü. bu sırada Mısır'dan çıkıp Medyen'e gelen Mûsâ aleyhisselâm,
kuyu başında koyunlarını sulamak için bekleyen Şuayb aleyhisselâmın kızlarına
yardım ederek, koyunlarını suladı. Şuayb aleyhisselâm ücret vermek için onu
evine dâvet etti. Onu emin güvenilir bir kimse olarak görüp, koyunlarına çoban
tuttu. Sekiz sene koyunlarını gütmesi şartıyla kızlarından birini ona nikâhladı.
Mûsâ aleyhisselâm orada on sene kaldı. Çocukları oldu. Daha sonra Mısır'a göç
etti. Sıhhati düzelip gözleri açılan Şuayb aleyhisselâm, her sene Medyen'den
Mısır'a giderek kızı va damâdını ziyâret etti. Bir müddet sonra da orada vefât
etti. Vefâtından 300 yaşında olduğu rivâyet edilmiştir.
Şuayb aleyhisselâm çok namaz kılardı.
Tevrât'ta ismi Mikâil olarak bildirilmiştir. Kur'ân-ı kerimde A'râf, Şuarâ, Hûd
ve Ankebût sûrelerinde Şuayb aleyhisselâm, Medyen ve Eyke kavimleri hakkında
âyet-i kerimeler mevcuttur. Şuayb aleyhisselâmın altı çeşit mûcizesi
vardır.
Mûcizeleri:
1-Hazret-i Şuayb'ın duâsı
bereketiyle, koyunlardan doğmuş siyah kuzuların hepsi beyaz olmuştur. 2-
Hazret-i Şuayb'ın duâsı bereketiyle taşlar toprak olmuştu. Şöyle ki: Medyen
kasabası dağlık, taşlık bir yer olduğundan: ''Hak peygamber iseniz, duâ ediniz,
şu daplar kalkıp, yerimiz geniş olsun.'' diye teklif etmişlerdi. Şuayb
aleyhisselâm duâ edince, cenâb-ı hak duâsını kabul edip, elini o dağ ve taşlar
üzerine koy, diye emreyledi. Elini koyunca hepsi toprak oluverdi. 3-Şuayb
aleyhisselâmın duâsı bereketiyle Medyen'de bâzı taşlar koyun olmuştur. Şöyle ki,
kendilerinin hiç koyunu olmadığı için kavmi, bizim koyunlarımızı elimizden almak
için Şuayb buraya gelmiştir diye söz etmişlerdi. Hazret-i Şuayb bunu işitince,
çok üzülüp, kendinin de koyunu olması için cenâb-ı hakka duâ eyledi. Cenâb-ı Hak
duâsını kabul edip, orada bulunan taşlara eliyle işâret etmesini emreyledi.
Hazret-i Şuayb işâret ettiği anda o taşlar koyun oluverdi. Bu sûretle koyunları
kavminin koyunundan birkaç misli fazla oldu. O koyunları sekiz, yâhut on sene
hazret-i Mûsâ'ya güttürüp, kızını da ona verdiği meşhurdur. 4-Hazret-i Şuayb,
bir yerin taşları etrâfında dönünce, o taşlar hemen bakır olup, ahâli bununla
pek zengin olmuştur. 5- Hazret-i Şuayb'ın duâsı bereketiyle kum tepeleri
yerinden kalkmıştır. 6-Hazret-i Şuayb, bir dağa çıkmak istediği zaman, dağ âdeta
devenin oturup kalktığı gibi, Şuayb aleyhisselâm çıkıncaya kadar küçülür,
çıktıktan sonra evvelki hâli gibi büyük bir dağ
olurdu. |
| |
|
Profiliniz 
Bilgiler
Sosyal 
Özel Mesaj 
